夏吾才旦(ཤ་བོ་ཚེ་བརྟན།)的《文学思潮论》(རྩོམ་རིག་གི་བསམ་བློའི་རླབས་རྒྱུན་ཞེས་པར་ཅུང་ཟད་དཔྱད་པ། 《西藏教育》第3期)一文,结合西方文学的发展历史,从概念、产生原因、特点、类型、功能等五方面,较为全面地解析了“文学思潮”。
次仁顿珠(ཚེ་རིང་དོན་གྲུབ།)的《长篇小说〈绿松石〉思想内容及其人物形象刻画解析》(བརྩམས་རྩོམ་རིང་གྲས《གཙུག་གཡུ》ཡི་ནང་དོན་དང་དེའི་མི་སྣ་གཙོ་བོའི་སྣང་བརྙན་བཞེངས་སྐྲུན་གྱི་སྐོར་ལ་ཅུང་ཟད་དཔྱད་པ། 《西藏研究》第2期)一文,从思想内容和艺术特点两方面对《绿松石》一书进行了解析。在分析其艺术特点时,作者重点对该作品的主要人物平措、德吉、班丹、代本大人等的形象做了较为详细的评析。
旦正加(རྟ་མགྲིན་རྒྱལ།)的《藏族区域小说比较研究》(མདོ་དབུས་གཉིས་ཀྱི་སྒྲུང་གཏམ་གསར་བའི་བརྗོད་བྱའི་གཤིབ་བསྡུར། 《群文天地》第1期)一文,对卫藏和安多两大藏区当代小说的思想内容进行了比较研究,作者认为卫藏地区的当代小说从回忆历史和批判旧社会起步,到20世纪90年代开始趋于多样化,而安多地区的当代小说从批判社会文化起步,进而逐步转向对历史文化的反思和人性的描写。
羊吉加(བྱ་གཞུང་དབྱངས་བྷ།)的《浅析短篇小说〈冷〉》(བརྩམས་སྒྲུང་ཐུང་ངུ《གྲང་ངད》ལ་རགས་ཙམ་དཔྱད་པ། 《西藏文艺》第2期)一文,从表现手法、构思情节、思想内容等方面对《冷》这个作品进行了评述。另外,作者也指出该作品的不足之处,认为其作品作为一篇短篇小说,语言不够精练且缺乏张力。
热萨旦增曲扎(ར་ས་བསྟན་འཛིན་ཆོས་གྲགས།)的《疑点与探讨——评析万玛才旦的小说“乌金的牙”》(སོམ་ཉི་དང་བགྲོ་གླེང—— པདྨ་ཚེ་བརྟན་ལགས་ཀྱི་སྒྲུང་གཏམ《ཨོ་རྒྱན་གྱི་སོ》ལ་དཔྱད་པ། 《章恰尔》第2期)一文,对万玛才旦的小说《乌金的牙》进行了客观的评析。
尖切巴尔(གཅན་ཆེད་འབར།)的《浅析小说〈失去的生命〉》(ནག་ཉེས་དེ་ང་ཚོས་ཀྱང་འཁུར་དགོས——《བོར་སོང་བའི་ཚེ་སྲོག》ཅེས་པའི་སྒྲུང་གཏམ་ཁྲོད་ཀྱི་མི་སྣ་ལྷ་དཀར་ལ་མྱ་ངན་ཞུ་བ། 《章恰尔》第2期)一文中,作者通过对小说《失去的生命》一文的解析,论述了小说创作过程中的人物形象塑造与环境、人物心理描写之间的关系,认为人物形象的塑造和环境描写应根据情节的发展而展开,而心理描写则应渗透于人物之间对话之中。
尖切巴尔(གཅན་ཆེད་འབར།)的《宽容与看法》(དཀྱེལ་ཡངས་དང་ལྟ་ཚུལ——བོད་ཀྱི་སྙན་ངག་གི་དཔུང་སྡེ་མི་རབས་གསུམ་པ་མདོ་ཙམ་གླེང་བ། 《西藏文艺》第2期)一文,对藏族当代诗歌流派“第三代”做了较为全面的评述。作者首先简略回顾了藏族当代文学史,在此基础上阐明“第三代”的产生及其缘由。之后,经过对比“第三代”和中西方文学史上出现的各种文学流派,就如何看待作为藏族当代文学史上的第一个文学流派“第三代”提出了自己的见解。
拉巴群培(ལྷག་པ་ཆོས་འཕེལ།)的《白马才旦(万玛才旦)和他的小说创作》(པདྨ་ཚེ་བརྟན་དང་ཁོང་གི་བརྩམས་སྒྲུང་གསར་རྩོམ་སྐོར་གླེང་བ། 《西藏文艺》第3期)一文,作者首先概述了万玛才旦的创作经历,接着对万玛才旦的代表作《诱惑》从思想性和艺术性两方面进行了解析。
拉青加(ལྷ་ཆེན་རྒྱལ།)的《读德本加的短篇小说〈远去〉有感》(སྒྲུང་ཐུང་《རྒྱང་དུ་གྱེས་པ》ལས་འཕྲོས་པའི་སྣང་ཚུལ་འགའ་ལ་འགྲེལ་བ། 《西藏文艺》第2期)一文,对德本加的短篇小说《远去》做了文本解读。
华旦加措(དཔལ་ལྡན་རྒྱལ་མཚོ།)的《评诗歌〈嘱托〉》(སྙན་ངག་པའི་སེམས་ཤུགས་དང་ཀུན་རྟོག་འཆར་ཡན་གྱི་སྐོར་གླེང་བ།—ལྷ་རྒྱལ་ཚེ་རིང་གི་སྙན་ངག《མངགས་བཅོལ》དཔེར་དྲངས་ནས་དཔྱད་པ། )一文,对藏族当代作家拉加才让的诗歌《嘱托》做了思想和语言两方面的解析。
马乃东智(སེང་མགུལ་མ་ཎི་དོན་གྲུབ།)的《汉藏诗词中的“月亮”意象比较》(རྒྱ་བོད་སྙན་ཚིག་ཁྲོད་ཀྱི“ཟླ་བའི”ཡིད་བརྙན་གླེང་བ། 《攀登》第1期)一文中,作者首先介绍了意象的概念,之后列举了汉藏诗词中出现的各类“月亮”的意象,并对此做了较为详细的对比。
道吉仁钦(རྡོ་རྗེ་རིན་ཆེན།)的《藏族现代文学发展综述》(བོད་ཀྱི་དེང་རབས་རྩོམ་རིག་གི་བྱུང་འཕེལ་དང་ཁྱད་ཆོས་ལ་དཔྱད་པ། 《中国藏学》第3期 )一文,对藏族现代文学的产生和发展,以及特点做了较为详细的论述。作者分析:经过西藏和平解放和民主改革,西藏的政治制度和意识形态得到改变是藏族现代文学出现的社会条件。藏族现代文学是在中国近现代文学和世界文学的影响下成长起来的一种民族文学形式,藏族传统的作家文学和民间文学是藏族现代文学的文化渊源,而中国近现代文学和世界文学则是其重要的思想和理论来源。藏族现代文学发端于新中国成立之后,在后来的发展过程中,主要经历了两个发展阶段,即第一阶段1951年到1978年;第二阶段改革开放至今。而第一阶段的主要成就在于诗歌方面,其主要内容多为歌颂党和国家,以及西藏人民的幸福生活。第二阶段是藏族现代文学的繁荣时期,此阶段的作品体裁多样,风格各异。基于上述论述和分析,作者将藏族现代文学的特点归结为以下三点:一、思想上具有启蒙教育的意义;二、美学思想上具有对传统文学的继承性;三、艺术手法上具有传统和现代相结合的特点。
斗拉加(བདུད་ལྷ་རྒྱལ།)的《关于藏族当代文学发展的几点思考》(བོད་ཀྱི་དེང་རབས་རྩོམ་རིག་གསར་རྩོམ་འཕེལ་རྒྱས་ཐད་ཀྱི་བསམ་གཞིག བདུད་ལྷ་རྒྱལ་གྱིས་སྐབས་དང་པོའི་བོད་ཀྱི་བུད་མེད་རྩོམ་རིག་གསར་རྩོམ་དཔྱད་གླེང་ཚོགས་འདུའི་སྟེང་གི་གཏམ་བཤད། 《章恰尔》第2期)一文,对藏族当代文学创作中存在的问题进行了批判性论述。作者认为藏族当代文学创作中主要存在以下三个问题:一、创作者生活阅历不够、感受不深。因此,创作出来的作品大多都缺乏生活韵味儿而显得枯燥无味。二、由于创作者缺乏思想深度,所创作出来的作品大多都显得浅显。三、由于大多数创作者缺乏相关的文学知识,很多作品的结构和构思显得单调重复。
仓决(མཚམས་གཅོད།)的《论九十年代中篇小说创作的特点》(ལོ་རབས་དགུ་བཅུའི་བརྩམས་སྒྲུང་འབྲིང་གྲས་ཀྱི་ཁྱད་ཆོས། 《西藏文艺》第4期)一文,通过分析90年代创作的藏族中篇小说,指出该时期的中篇小说有以下特点:一、主题多样化;二、注重人物形象的塑造;三、丰富多样的结构安排。
东主才让(བྱ་མདོ་དོན་གྲུབ་ཚེ་རིང་།)的《藏族当代文学之起初十年概述》(བོད་ཀྱི་དེང་རབས་རྩོམ་རིག་གི་ཐོག་མའི་ལོ་བཅུའི་བབ་བརྟག་ཚིག་ཉུང་དོན་གསལ། 《西藏文艺》第5期)一文中,作者将藏族当代文学最初十年的文学现象分为文学期刊、文学会议、作品丛书、主要作品、译作、文学评论、古典作品的出版等几个主要板块,以时间顺序为轴,综述了藏族当代文学最初十年的发展历程。
桑杰卓么(སངས་རྒྱས་སྒྲོལ་མ།)的《藏族电影文学的发展及表现手法》(བོད་ཀྱི་གློག་བརྙན་རྩོམ་རིག་གི་བྱུང་འཕེལ་དང་དེའི་སྒྱུ་རྩལ་ཁྱད་ཆོས་སྐོར་གླེང་བ། 《青海民族大学学报》第3期)一文,对藏族电影文学的产生和发展过程,以及特点做了较为详细的论述和总结。
版权所有 。 保留所有权利。 京ICP备06045333号-1
京公网安备 11010502035580号