学术论文（藏文部分）——文献研究

（二）文献研究

本年度文献研究以文献版本研究为主，同时宗喀巴传记与著作研究亦是研究热点。

更尕、拉浪才让（ཀུན་དགའ་དབང་ཕྱུག ལྷ་ལུང་ཚེ་རིང་།）发表了《贡日尖参桑布所著〈宗喀巴传〉初探》（རྗེ་ཙོང་ཁ་པའི་རྣམ་ཐར་ཡིག་ཆ་ལས་གུང་རུ་རྒྱལ་མཚན་བཟང་པོས་མཛད་པའི་རྗེའི་རྣམ་ཐར་ལ་གསར་དུ་དཔྱད་པ།《中国藏学》第3期）一文，藏文传记文献中，宗喀巴大师传记当属最多，数量逾60部。该文比较研究宗喀巴大师传记诸文献，指出贡日尖参桑布因长期拜随宗喀巴大师等故，其所造《宗喀巴传》具有详细、可信、与传主年代接近等其他传记不可比拟之优点，尤其在传主出生时间、学经内容、佛学观点等方面巨细靡遗。并对后来宗喀巴大师传记作者没有充分引用该传记的原因作出了解释。

巴多（དཔལ་རྡོར།）《宗喀巴文集木刻版考释》（རྗེ་ཙོང་ཁ་པའི་གསུང་འབུམ་གྱི་པར་ཤིང་སྐོར་ལ་རགས་ཙམ་དཔྱད་པ།《西藏大学学报》第2期）依据传记文献与刻板尾记，对十种宗喀巴文集木刻版本，即甘丹旧版、甘丹彭措林版、北京版、扎什伦布版、拉卜楞版、塔尔寺版、热嘉版、雪旧版、德格版、甘丹新版刻版情况进行了梳理。

冷本才让（ཀླུ་འབུམ་ཚེ་རིང་།）《〈菩提道次第广论〉五种版本之比较研究》（བྱང་ཆུབ་ལམ་རིམ་ཆེན་མོའི་པར་གཞི་ལྔའི་བསྡུར་དཔྱོད།《青海师范大学学报》第2期）利用文献对勘方法，分别从连接词（ཕྲད།）、上下加字、前后加字、元音、用词、缩略字等方面对《菩提道次第广论》五种版本，即甘丹版、雪版、藏版、塔尔寺版和拉卜楞版进行了对比研究。

白玛扎西（པད་མ་བཀྲ་ཤིས།）发表了《论天竺狮子贤著作〈现观庄严论名义释〉喜噶刻本特点》（《མངོན་རྟོགས་རྒྱན་གྱི་འགྲེལ་པ་དོན་གསལ》ཤེལ་དཀར་སྤར་མའི་ཁྱད་ཆོས་ལ་དཔྱད་པ།《西藏研究》第3期），喜噶刻本是在西藏古籍普查时发现的，作者对其刻本来历、施主、刻写目的、过程、时间、回向、字体、圈线等各方面进行了论述。

牛吾塔（སྙིང་པོ་ཐར།）《〈决藏〉初探》（《གདམས་ངག་མཛོད》ཀྱི་སྐོར་མདོ་ཙམ་གླེང་བ།《青海师范大学学报》第1期）探讨了《决藏》的集成过程与影响。认为该书为工珠·云丹嘉措编纂这一普遍说法并不妥当，而是蒋阳钦哲旺布搜集基础上完成，该著作收集各教派几近失传的诸多显密文献，既保留了不少甚深耳传、单传法门，又为研修者提供了便利。

仁青（ཀ་རིང་རིན་ཆེན།）的《藏传佛教印经院寺规研究——以〈翁布唐印经院寺规〉为例》（བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན་གྱི་པར་གྲྭའི་བཅའ་ཡིག་སྐོར་གྱི་ཐོག་མའི་དཔྱད་གླེང་——《སྔོན་པོ་ཐང་བཤད་སྒྲུབ་དར་རྒྱས་གླིང་གི་པར་གྲྭའི་འགྲིག་ཡིག》དཀྱུས་སུ་བཟུང་ནས་དཔྱད་པ།《青海师范大学学报》第1期）一文，在介绍《翁布唐印经院寺规》作者、内容的基础上，对印经院刻校人员、纪律、工序、刻量、工资、收支和特殊情况分别作了论述。