学术论文（藏文部分）——人物研究

（四）人物研究

人物研究在宗教哲学类中成果最多。人物以藏地前后弘期译者、智者为主，也有印度显密大师，集中对他们的生平、事迹和思想作了研究。

诺章吴坚（ནོར་བྲང་ཨོ་རྒྱན།）的《略谈释迦牟尼六年行苦》（སྟོན་པ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པའི་དཀའ་སྤྱད་མཛད་པར་དཔྱད་པ་བླང་དོར་མིག་འབྱེད།《中国藏学》第3期）对多罗那他所造《佛陀传》之佛陀六年苦行细节进行了解读，并结合寂天《入菩萨行》、圣天《四百论》等经典，指出佛陀六年苦行所具有的隐含意义和生命哲理。

桑杰措（སངས་རྒྱས་མཚོ།）的《藏传佛教前弘期藏地译师考辨》（བསྟན་པ་སྔ་དར་གྱི་དུས་སྐབས་སུ་བྱོན་པའི་བོད་ཀྱི་ལོ་ཙཱ་བའི་སྐོར་གྱི་དཔྱད་གླེང་།《中国藏学》第2期）以大量教法史、史料为依据，比对各种不同说法，对前弘期吐蕃译师数量、名字等作了探讨。

洛绒涛格（བློ་བཟང་ཐབས་མཁས།）发表了《密宗大师桑杰桑瓦》（གསང་སྔགས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་སངས་རྒྱས་གསང་བའི་སྐོར་ལ་དཔྱད་པ།《中国藏学》第3期）。桑杰桑瓦是8世纪来蕃弘法的著名印度密教大师，对前弘期密教传入贡献卓越。然而由于资料奇缺，学界目前缺少对其专门研究成果。该文搜集和分析藏文文献中的零散记载，对其闻修佛法生涯、两次到蕃经历，密教四部即事部、行部、瑜伽部、无上瑜伽部相关著作作了详细论述。

志玛泽仁（སྒྲོལ་མ་ཚེ་རིང་།）发表的《译师祥·益西德年代考》（ཞང་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཁྲི་སྲོང་ལྡེ་བཙན་སྐབས་ཀྱི་ལོ་ཙཱ་བ་ཡིན་མིན་དང་འབྲེལ་བའི་དོགས་དཔྱོད།《中国藏学》第3期）主要依据《语合二章》与《翻译名义大集》造成时间，并参照其他历史记载，探讨祥·益西德在世年代。认为其为赞普赤德松赞时期译师，并早于与此并称“噶、觉、祥”的其他两位译师。

桂·库巴拉则是11世纪藏地著名译师，对后弘期批判“伪密教”、整顿佛教贡献卓越。尼旦（ཉི་བསྟན།）的《桂·库巴拉则大译师生平考》（གསང་སྔགས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་དང་སྒྲ་སྒྱུར་ལོ་ཙཱ་བ་འགོས་ཁུག་པ་ལྷས་བཙས་སྐོར་གྱི་དཔྱད་བརྗོད།《西藏大学学报》第4期）一文，对其赴印、尼求学经历、返藏弘传密法事迹作了论述，并从五种不同《甘珠尔》《丹珠尔》目录整理出其译典名目，《甘珠尔》里共有六部、《丹珠尔》里有80部译典，其中绝大部分为密典。

克珠杰是宗喀巴大师主要弟子，以善辩著称。多杰仁青（རྡོ་རྗེ་རིན་ཆེན།）《浅谈克珠杰对藏传因明学的贡献》（མཁས་གྲུབ་དགེ་ལེགས་དཔལ་བཟང་པོའི་བོད་དར་ཚད་མའི་འཕེལ་རིམ་ཁྲོད་ཀྱི་མཛད་རྗེས་མདོ་ཙམ་གླེང་བ།《中国藏学》第3期）讨论了克珠杰闻习因明、讲经辩论、撰写因明著作的情况。指出自宗喀巴及其弟子克珠杰始，《释量论》成为格鲁派必修法要，并尤为重视，以至视作是否通晓因明之准则，同时摄类学作为学修五部大论前提。在此学修体系下，后来格鲁派出现大师云集之势，这在很大程度上归功于克珠杰。

还克加（དཔའ་མཁར་རྒྱལ།）《论佛苯无偏见掘藏师》（བན་བོན་རིས་མེད་ཀྱི་གཏེར་སྟོན་པའི་སྐོར་གླེང་བ།《西藏大学学报》第2期）对11世纪到13世纪的九位佛教掘藏师与六位苯教掘藏师的生平事迹进行分析，指出当时佛苯掘藏师相处融洽、无宗派偏见，互相敬重、提携，为传承与促进各宗派教法及藏族文化作出了贡献。